Psycholog
Psycholog szkolny
Jest to psycholog zatrudniony w szkole, którego zadaniem jest wspieranie uczniów oraz pomoc im w radzeniu sobie z różnymi problemami i trudnościami. Psycholog szkolny powinien również wspierać rozwój i edukację uczniów.
Do psychologa szkolnego można zwracać się z bardzo różnymi sprawami – związanymi ze szkołą, ale również z rówieśnikami, czy z problemami domowymi.
Drogi uczniu!
Jeśli:
- Masz jakiś problem i nie wiesz z kim o tym porozmawiać,
- Czujesz się samotny,
- Masz jakiś sekret/ tajemnicę i chcesz się z tym kimś podzielić,
- Źle czujesz się w swojej klasie,
- Czujesz się odizolowany od rówieśników albo wpadłaś/ wpadłeś w towarzystwo, które robi rzeczy, które Ci się nie podobają (uważasz, że są złe),
- Ktoś Ci dokucza, wyzywa, wyśmiewa, grozi, wymusza od Ciebie pieniądze itp.,
- Masz inne problemy w relacjach z rówieśnikami lub osobami dorosłymi (rodzicami, nauczycielami),
- Masz trudności w nauce,
- Martwisz się sytuacją w domu rodzinnym,
- Masz problem z kontrolowaniem agresji,
- Często „wybuchasz” i tracisz równowagę,
- Zrobiłeś cos, czego bardzo żałujesz,
- Jesteś nieśmiała/ ły i bardzo chcesz to zmienić,
- Po prostu chcesz o coś spytać,
Przyjdź – razem spróbujemy sobie z tym poradzić.
Rozmowa może sprawić, że znajdziesz sposoby rozwiązania nurtujących Cię problemów. Twoje problemy nie świadczą o tym, że jesteś inna/y, gorsza/y. Inni też mają problemy. Wszyscy ludzie je mają. Jesteś odważna/y, bo umiesz przyznać się samemu przed sobą, że nie potrafisz sobie z czymś poradzić. Rozmowa to dojrzała i właściwa decyzja.
Jak zapisać się do psychologa?
Do psychologa szkolnego możesz iść sam/a w godzinach jego pracy. Nie musisz w tym celu mieć zgody rodziców, czy opiekunów.
Jeśli chciał/abyś skorzystać z pomocy psychologa poza szkołą, na przykład w poradni, na wizytę musiałby zapisać Cię rodzic lub opiekun – chyba, że masz ukończone 18 lat – wtedy możesz zapisać się sam/a.
Tajemnica zawodowa
Idąc do psychologa możesz zastanawiać się czy to o czym będziecie rozmawiać zostanie między Wami.
Psychologa obowiązuje tak zwana tajemnica zawodowa, oznacza to, że psycholog nie może opowiadać innym o tym czego dowiaduje się od Ciebie. Jednak, jeśli psycholog spotyka się z osobą niepełnoletnią to o pewnych sprawach musi rozmawiać z jej rodzicami lub opiekunami. Psycholog musi poinformować rodziców jeśli dziecku grozi jakieś niebezpieczeństwo. Z reguły powinien też informować rodziców o ogólnym przebiegu spotkań, na przykład o samopoczuciu dziecka, jednak nie musi dzielić sie z nimi szczegółami dotyczącymi tych spotkań.
Na spotkaniu możesz zapytać psychologa o to, co zostanie między wami, a o czym musi informować rodziców.
Drogi rodzicu/ opiekunie!
Jeśli:
- Martwi Cię zachowanie Twojego dziecka,
- Niepokoją Cię jego wyniki w nauce,
- Coś się dzieje w Twojej rodzinie i boisz się, jaki to będzie miało wpływ na Twoje dziecko,
- Twojego dziecka nagle się zmieniło, a nie wiesz dlaczego,
- Twoje dziecko jest nieśmiałe lub agresywne i chciałbyś mu pomóc to zmienić,
- Chciałbyś poprawić lub pogłębić relacje ze swoim dzieckiem,
- Nauczyciele zwracają uwagę, że w szkole z dzieckiem się coś dzieje (ma problemy z koncentracją, ma trudności w nauce, łatwo wpada w gniew, ma trudności z przestrzeganiem dyscypliny, jest lękliwe lub wycofane itd.),
- Twoje dziecko zachowało się tak, że czujesz się zaskoczony i chcesz się upewnić czy wszystko jest w porządku,
- Chcesz zasięgnąć porady dotyczącej instytucji świadczącej pomoc dziecku i rodzinie, a także placówek specjalistycznych (diagnostycznych i leczących),
Przyjdź – razem spróbujemy się temu przyjrzeć.
Moja praca bez Twojego udziału nie przyniesie dużych efektów. Pewnie czasem Cię dziwi, niepokoi, a może nawet złości, że zapraszam Ciebie na rozmowę. A może obawiasz się, że będziesz oceniany jako rodzic. To są zupełnie naturalne odczucia. Jako rodzic/ opiekun jesteś najważniejszy dla swojego dziecka i dlatego tak ważne jest, żebyśmy wspólnie starali się znaleźć rozwiązanie.